Zandsculptures wat is dat eigenlijk?
Al 4000 jaar terug werd deze kunstvorm door de Egyptenaren uitgeoefend, maar het bouwen van de zandsculptures zoals we
ze nu kennen is een trend die uit Amerika is overgewaaid. Eigenlijk is het niets meer dan het bouwen van een kunstwerk met als
uitgangsmateriaal zand en water.
Maar wie ooit een zandkasteel heeft gebouwd weet vast nog wel dat het een heel probleem was om er een vorm in te krijgen, en
had je dan eindelijk een zandkasteel gebouwd, dan was deze al snel weer veranderd in een hoop zand.
Wat maakt dat een
Het geheim van de zandsculptuur.
Hoe kan het dan dat de makers van zandsculptures complete kunstwerken maken die ook nog eens maanden blijven staan?.
Het geheim van het maken van zandsculptures is het soort zand, of liever gezegd de vorm van de zandkorrel, welke gebruikt wordt.
Het meeste strandzand, bestaat uit korrels zand die door de invloeden van de getijden en golfbewegingen over elkaar zijn gaan rollen en
daardoor glad geslepen zijn. Deze gladde korrels zijn minder geschikt om zandsculpturen mee te bouwen.
Het ideale sculptuurzand heeft een hoekige korrel en is minder afgeslepen. Jong rivierzand is zand met een hoekige structuur en uitermate geschikt om zandsculptures te maken.
Dit ideale sculptuurzand komt uit de rivier de Maas en is met het rivierwater meegevoerd uit de Alpen. Deze minerale zandkorrels zien er nog uit als dobbelsteentjes van verschillende afmetingen, die in en op elkaar passen.
Van hoop zand naar zandsculptuur.
Hoe wordt zo'n zandsculptuur nou gemaakt? De kunstenaar aan de slag.
Om vanuit niets een kunstwerk te maken is vaak onbegonnen werk. Een huis bouwen begint immers ook op de tekentafel.
Veel tentoonstellingen zijn gebaseerd op een thema, en aan de hand van het gekozen thema gaat de kunstenaar aan de slag met
het maken van een ontwerp. Het ontwerp is vaak niets meer dan een schets want er moet ruimte overblijven voor de eigen
creativiteit
Allereerst gaat de kunstenaar, in vakjargon de (master)carver, eerst aan de slag met het maken van het ontwerp.
Over het algemeen wordt er vaak een thema gekozen. De carver maakt vaak niets meer dan een schets, zodat er ruimte zat
over blijft voor de eigen creativiteit tijdens het maken van de zandsculptuur.
Aan de hand van de schets kan dan een zogenaamd mallenplan (oftewel de blokken zand) worden gemaakt.
Het zand wordt laag voor laag in een houten mal (houten vormen bekistingen zonder bodem) gestort, nat gemaakt en aangestampt, in vakjargon "compacten" of "wacken".
Dit aanstampen gebeurd met een wacker, een mechanische zandstamper.
Op iedere gevulde houten mal komt weer een kleinere mal, zodat er een piramidevormige stapel ontstaat met als top meestal
een met zand gevulde vuilnisemmer zonder bodem of een stuk regenpijp.
Zo'n buis noemt men dan ook wel casting tube (een plastic tube die wordt gebruikt om kleine gedeelten te compacten).
Om het zand volgens ontwerp te kunnen uitsnijden, wordt er van boven naar beneden steeds een mal weggehaald.
Uit het dan ontstane blok zand wordt de gewenste vorm uitgesneden, tot de volgende mal er af kan.
Dit uitsnijden gebeurd met metseltroffels, scheppen, aardappelmesjes, rietjes en dergelijke en wordt ook wel "carven"genoemd.
Ook de plantenspuit wordt gebruikt om zand nat te maken zodat het beter in vorm kan worden gebracht.
Tijdens het 'carven' dienen de houten mallen als steiger om op te staan tijdens het werken.
Afhankelijk van het kunstwerk is een kunstenaar toch vaak enkele dagen bezig voor het maken van de zandsculptuur.
Zandsculptures kunnen zowel binnen als buiten gemaakt worden.
Een zandsculptuur, hoe lang blijft dat staan?
Natuurlijk wilt iedereen genieten van de gemaakte zandsculptuur, maar hoe lang blijft dit kunstwerk nou staan?
In de buitenlucht is de zandsculptuur weliswaar onderhevig aan de weersinvloeden, maar die blijken weinig invloed te hebben op
de zamdsculptuur. Een zandsculptuur kan zonder problemen windkracht 7 overleven.
Ook de regen heeft geen invloed op de zandsculptuur. Het regenwater wordt opgenomen door het zand en verdampt weer als het niet
meer regent.
Alleen zware slagregens kan er een lichte 'granol-struktuur' ontstaan door de inslag van de druppels.
Als de sculptuur gereed is hoeft er weinig meer te gebeuren aan onderhoud. Het grootste gevaar vormt dan alleen
de mens, die toch vaak de neiging heeft om even te voelen aan de zandsculpturen.
Een zandsculptuur kan maandenlang blijven staan. De sculptuur valt niet uit elkaar, omdat het zand hard aangestampt is.
Het nederlandse record is 14 maanden en het record in Californië is 2 jaar.
Staat een zandsculptuur binnen dan kan deze zelfs tientallen jaren intact blijven, zolang het niet aangeraakt wordt.
